Ένας αλήτης πέθανε Στίχοι

Ένας αλήτης πέθανε στου πάρκου την πλατεία μα ούτε μάτια εδάκρυσαν, ούτε καρδιές εράγισαν, άραγε, άραγε ποιος να ’ναι αιτία, αχ, γιατί τόση κακία.

Για κάποιο παραστράτημα, για μια συκοφαντία οι φίλοι τον μισήσανε, οι πόρτες όλες κλείσανε, άραγε, άραγε ποιος να ’ναι αιτία, αχ, γιατί τόση κακία.

Ένας αλήτης πέθανε εχτές αργά το δείλι ο χάρος τον αγκάλιασε εκεί που τον αντάμωσε, μες του πάρκου την πλατεία, αχ, γιατί τόση κακία.