Η Κάρμεν στην Αθήνα Στίχοι

Ήρθε η Κάρμεν στην Αθήνα η Ιμπέριο Αρτζεντίνα την κληρονομιά να πάρει του Αντώνη του βαρκάρη.

Απ’ το τρένο μόλις φτάνει τρέχει στο Πασαλιμάνι την βαρκούλα ν’ αντικρίσει τα κουπιά της να φιλήσει.

Κι που γύριζε η καημένη βλέπει κατατρομαγμένη μες την βάρκα τον Αντώνη τα πανιά του να απλώνει.

Αντωνάκη μου βαρκάρη ταυρομάχε παλληκάρι ζεις ακόμη ή γελιέμαι σε θωρώ κι αναρωτιέμαι.

Κάρμεν Κάρμεν μη φωνάζεις μη με βλέπεις και τρομάζεις να πεθάνω ήταν κρίμα κι έκανα το ψευτοθύμα.